อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ฉบับที่ ๑๗

ปก๑๗

 

“วันเวลาให้โอกาส” ……หากชีวิตเราคือการก้าวเดิน วันเวลาที่มิใช่สายลมที่พัดพาเราก้าวไปข้างหน้า หากแต่วันเวลาคือระยะทางที่สองเท้าของชีวิตย่างก้าว ระยะทางนั้นมิใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเอง แต่เกิดขึ้นจากความตั้งใจและการลงมือทำของเรา…

“อารมณ์ศิลปะ” …… เขาว่ากันว่าศิลปินเมื่อผิดหวังหรือไม่พอใจในบางสิ่งบางอย่าง จะสามารถสร้างผลงานชิ้นเอกได้ ณ เวลานั้น เขาจะทุ่มเทหัวใจและฝีมือสร้างสรรค์ผลงานที่สะท้อนถึงความเจ็บปวดและโศกเศร้า ระบายความไม่ได้ดั่งใจและโทสะ ซึ่งฝังรากหยั่งลึกในหัวใจของเขาออกมาสู่งาน….

 

~ ภาพปก จากอบรม “พลังแห่งจิต หนึ่งคิดลิขิตใจ” ~

 

อนุสารธรรมวรรณศิลป์ ๑๗

ณ ธันวาคม ๒๕๕๘ 
ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑ 
อนุสารรายครึ่งเดือน คืนเดือนเพ็ญและคืนเดือนมืด

อ่านเพื่อประจักษ์ชีวิต ลิขิตเพื่อใคร่ครวญตน

 

รายการบทความประจำ ฉบับ

ความหลังครั้งยุวชนสยาม ตอนที่ ๔ ตามขุด
คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา ตอน วันเวลาให้โอกาส
คอลัมน์ บันทึกเล็กเล็ก ตอน อารมณ์ศิลปะ
คอลัมน์ สัมผัสใน “ดินแดนแห่งความสุขชั่วนิรันดร์” 
กับ “ ผู้มืดมา ”

 

ดาวน์โหลดอนุสารได้ที่ อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๗

https://www.dhammaliterary.org/wp-content/uploads/2015/12/อนุสารธรรมวรรณศิลป์๑๗.pdf