ความประทับใจ “เด็กน้อยภายใน” ประจำปี 2561 (3)

 

 

 

” ประทับใจทุกอย่าง ทุกความรู้สึก ทุกตัวอักษรที่เขียนออกมา ครูให้คำแนะในหัวข้อที่เราติดขัด ขุดมันออกมา เขียนมันออกมา ระบายมันออกมา มันเหมือนสายน้ำที่ไหลออกมาจากข้างใน ไม่มีอะไรค้างคาใจ ชอบทุกหัวข้อที่เกี่ยวกับความรู้สึกดีๆในวัยเด็กที่เราลืมเลือนมันไป อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ที่ไม่รักแรงโกรธแรง เด็กขี้ใจน้อย แต่พักเดียวก็หาย เราเป็นเด็กหัวอ่อน ดื้อบ้างถ้าคิดว่าสิ่งที่ทำถูกต้องแล้ว เข้ากับคนง่ายเพื่อนเยอะมาก เป็นผู้ตามที่ดี รับฟังเพื่อนใจเย็น เป็นที่พึ่งของเพื่อนๆได้เสมอก็ยังเป็นที่รัก ที่ปรึกษาของ คนหลายคนอยู่ แต่พอเวลาตัวเองมีปัญหากลับหาคนรับฟัง แบ่งเบาความรู้สึกที่แค่อยากให้ใครสักคนรับรู้แทบไม่มีเลย พออ้าปากเล่าทุกคนก็จะช่วยแก้ไข ทุกคนก็จะบอกว่า ชั้นก็เป็น ของชั้นหนักกว่าอีก….มาถึงวันนี้แทบจะไม่มีเพื่อนเลย คำจำกัดความของคำว่าเพื่อนมันมีข้อแม้มากมาย รู้สึกไม่สนุกกับการมีเพื่อนสักเท่าไหร่นัก อยากเอาหัวใจของเด็กน้อยคนเดิมกลับมา

.

” จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยหัวใจของเด็กน้อยที่สดใส ไร้มายา จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยหัวใจของผู้ใหญ่ที่ผ่านประสบการณ์มายาวนาน จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยหัวใจของผู้ให้ ให้ความสุขแก่ตนเอง จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยหัวใจของผู้รับ รับความสุขแก่ตนเอง จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยหัวใจของผู้แบ่งปัน ความสุขที่มีให้กับคนรอบข้าง ขอบคุณความเป็นเด็กน้อยที่สดใสร่าเริง ขอบคุณความรู้สึกดีๆ ที่ได้รับกลับมา จะเอาความรู้สึกดีๆนี้เก็บไว้กับตัวเองตลอดไป ”

.

จากคุณคณิศร (เอื้อง) อาชีพ แม่บ้าน

.

.

” ประทับใจความใส่ใจในรายละเอียดของครูที่อ่านและวิเคราะห์สิ่งที่เราบันทึกไว้อย่างจริงจังและจริงใจ สะท้อนผู้บันทึกอย่างให้กำลังใจและมองในความเป็นจริง

.

” รู้สึกว่า เห็นปมปัญหาที่เป็นรูปธรรมมากขึ้น ในตอนแรกคิดว่ามันเป็นปมที่เกิดจากการทบทวนตัวเอง แต่เมื่อได้เขียนอย่างไม่หยุดปากกา หรือได้วาดรูป หรือได้ย้อนกลับไปเป็นเด็กผ่านจินตนาการ หรือการเขียนด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด ทำให้เรารู้สึกถึงพลังภายในของตัวเองที่มันยังมีอยู่ ได้ชื่นชมเด็กน้อยภายในที่ซ่อนอยู่ เป็นกำลังใจให้เราอยู่กับปมปัญหาของตัวเองได้อย่างสบายใจมากขึ้น พอมองย้อนกลับไปดูปมปัญหาของตัวเองที่ตั้งไว้แต่แรก เหมือนว่ามันจะไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อย่างที่รู้สึกก่อนเริ่มอบรมเลยด้วยซ้ำ ”

.

จากคุณธนีดา (กุ๊ก) อาชีพ ฟรีแลนซ์

.

.

” คือตอนแรกนึกภาพไม่ออก ว่าการอบรม ‘เด็กน้อยภายใน’ จะทำให้เราพัฒนาตัวเองดีขึ้นในแง่ไหน เนื่องจากถ้าหากนึกย้อนไปสู่ช่วงวัยเด็กแล้ว ไม่ได้เป็นช่วงที่น่าประทับใจอะไร ไม่ได้เป็นช่วงที่ดีเลิศอะไร แล้วเราจะปรับปรุงตัวขึ้นได้อย่างไร ที่คิดคือ กิจกรรมคงเป็นการเขียนแน่ๆ คือเป็นคนชอบเขียนมากๆ จึงตัดสินใจสมัครไปตามที่พี่คนรู้จักที่หวังดีแนะนำมาให้ ‘อ่ะลองดู’

.

” เมื่อแรกเริ่มที่ค่อนข้างสับสนกับบทเรียนมากๆไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนยังไง อ่านยังไงก็ไม่เข้าใจ ให้เขียนเลยรึปล่าว ก็สับสนอยู่พักใหญ่เกือบปล่อยผ่านและล้มเลิกไป จึงตัดสินใจ ‘เขียนจดหมาย’ส่งให้อาจารย์โอเล่ไปอาจารย์ตอบกลับสั้นๆและสื่อลงลึกมากได้สะท้อนอะไรหลายๆอย่างที่ตัวเราขาดไป คือเรื่อง สมาธิ ซึ่งเรามองไม่ออก นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่เริ่มเปิดใจให้กับบทเรียน เริ่มเปิดใจแต่ก็แอบกังวลเพราะว่าวัยเด็กของตัวเองไม่ได้ยิ่งใหญ่เลิศเลออะไรมีแต่เรื่องไม่ดีต่างหาก กังวัลว่าถ้านึกย้อนกลับไปจะไปเจอกับอะไร ยิ่งจะไม่เครียดหนักกว่าเดิมเหรอ  พออ่านขั้นตอนดีๆทำตามขั้นตอนอย่างมีสมาธิจริงๆ นึกย้อนกลับไป เราได้เจอความเรียบง่ายต่างหาก ความสุขที่ได้มาแบบง่ายๆ นิสัยเดิมที่ร่าเริง เลยรู้สึกว่า เราได้ทอดทิ้งเด็กนั่นไป จริงๆเด็กคนนั้นมีด้านดีๆเยอะแยะเลย จึงเต็มที่กับบทเรียนมากขึ้น อยากพัฒนาตัวเองมากขึ้น มันรับรู้ได้ว่าอะไรในตัวได้รับการเยียมยา ได้รับการดูแล สะสางให้เข้าที่เข้าทาง มากขึ้น ประทับใจจริงๆค่ะ และอยากจะขอขอบคุณทุกๆคนที่ได้มอบสิ่งดีๆนี้ให้ และได้ชี้ทางสว่างให้เด็กคนนี้ค่ะ ”

.

” ที่รับรู้ได้คือได้รับการเยียวยาจากตนเอง ได้ตั้งสติ ตั้งใจจะกลับไปฝึกสมาธิ ได้ความสุข ได้พลังงานที่จะหาตัวตนความชอบเป้าหมายของตัวเองอีกครั้งอย่างไม่ยอมแพ้ คือยังตอบไม่ได้ว่าจะมุ่งไปไหน เป้าหมายคืออะไร ชอบอะไร แต่ที่ชัดเจนในตอนนี้คือ “มีพลังจะทำแล้ว และจะทำให้สำเร็จด้วย” ได้เก็บตัวตนเด็กน้อยที่ลืมไปกลับมาอยู่กับตัวเอง ได้มองเห็นสิ่งรอบข้างสวยงามและมีค่า ใจเย็นขึ้นเพราะเดิมเป็นคนใจร้อนรอไม่ได้ และรู้สึกรักครอบครัวพ่อแม่มากขึ้น ให้อภัยท่านในเรื่องที่ผ่านมา และให้อภัยตัวเองในเรื่องที่ผ่านมา พร้อมจะปรับปรุงตัวเพื่อจะได้รับความสุขมากขึ้น…

.

” ข้อคิดสำคัญคือ สติและสมาธิ จะช่วยเราทุกสถานการณ์ พร้อมๆกับให้อภัยตัวเองได้เริ่มต้นใหม่ ไม่blameตัวเอง โทษตัวเองให้จมปรักและเศร้าหมอง ให้อภัยคนอื่น และฝึกทบทวนสะท้อนตัวเองบ่อยๆเพื่อพัฒนาตัวเองมากขึ้น ใจเย็นขึ้นไม่ต้องรีบ และให้ดูแลเอาใจใส่ตนเองมากขึ้น รักตัวเองมากขึ้น เอาใจใส่คนรอบข้าง คนที่เรารัก และครอบครัว “.

.

จากคุณเหมือนไหม อาชีพ พยาบาล

.

.

บทเรียนและความประทับใจจากการอบรม “เด็กน้อยภายใน”

หลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต กึ่งออนไลน์ รุ่นที่ ๓๑

อ่านรายละเอียดการอบรม : www.dhammaliterary.org/เขียนเปลี่ยนชีวิต/