ทักทายแขกเรือนใจ

 

เปิดใจกาย ต้อนรับลมหายใจหล่อเลี้ยงชีวิต เขาคือแขกผู้มาเยือน  มอบของขวัญมีค่าคือการดำรงอยู่กับปัจจุบัน  หายใจออก  ส่งแขกออกจากบ้าน  ก่อนต้อนรับผู้มาใหม่  ร่วมเติมเต็มลมหายใจ

หัวใจเรา มีแขกมาเยือนมากมายในแต่ละวัน และคืน

พวกเขามาสู่ใจเราพร้อมความสุขบ้าง ความพอใจบ้าง  ความหงุดหงิดก็มี ความโศกเศร้าก็มี  งุนงง  เฉยชา  เหม่อมอง  หลากหลายแขก  พวกเขามาเยือนใจเราและทำให้บ้านเราเปลี่ยนไป แขกดีอาจช่วยเติมความสดชื่นเบิกบาน  แขกร้ายอาจนำเมฆดำมาสู่

ท้ายสุดแล้วเมื่อถึงเวลา  เราก็ต้องส่งพวกเขาออกจากธรณีประตูและรั้วเรือนใจ  ไม่มีแขกใดจะอยู่ในบ้านเราตลอดกาล

หายใจเข้า  ในยามนี้แขกใดมาเยือนเรา  พวกเขานำสิ่งใดมาให้แก่หัวใจน้อยๆ นิดนี้

หายใจออก  ยามแขกจากลา  พวกเขาทิ้งร่องรอยใดบ้างแก่เรือนหัวใจ  สกปรกเลอะเทอะหรือไม่  หรือสะอาดเอี่ยมอ่องเสียจริง  เราผู้เป็นเจ้าของบ้านจะดูแลเรือนใจยามแขกแต่ละรายอำลาอย่างไร บางทีเราอาจเหนื่อยเสียหน่อยกับการเก็บกวาดเช็ดถู  บางแขกมาอย่างยิ้มเริงร่าพายินดี  แต่ทิ้งไว้ด้วยกองขยะและความยุ่งเหยิง  บางแขกมาดร้ายไม่น่าคบหา  แต่กลับพาบ้านสงบเงียบ  แขกบางรายแต่งตัวดี  นำอาหารไร้ประโยชน์มาฝาก  แขกอีกรายแต่งตัวซอมซ่อ  นำหนังสือบ่มปัญญามาฝากชั้นวาง

ชีวิตแต่ละวัน และคืน เราต้องต้อนรับแขกคนแล้วคนเล่า  หลายครั้งคราเราเผลอลืมตัวไปว่า  พวกเขาเป็นเพียงแขก หาใช่เจ้าของบ้านไม่  บางครั้งเราโดนแขกมัวเมาจนเผลอไผลยกบ้านให้พวกเขาไป  รู้ตัวอีกทีเมื่อเรือนใจเงียบงันด้วยแขกร้างลา  ทิ้งความเปลี่ยวเหงาและบ้านสกปรกไว้ให้

ทุกลมหายใจเข้า  เราต้อนรับแขกคนนี้เข้ามาในอ้อมกาย  ผู้รู้จักดูแลแขกมาเยือน  ย่อมไม่เสียทีและได้ประโยชน์จากพวกเขามากที่สุด  เมื่อเราดูแลลมหายใจเข้า  เราย่อมพาเขาเข้ามาเติบพลังชีวิตได้อย่างเต็มเปี่ยม  ขณะเจ้าของเรือนกายอีกมาก ปล่อยปละให้เขาย่องย่างเข้ามาเพียงริมประตู  ไม่ได้ต้อนรับด้วยไมตรีจิต  คุณลมหายใจผู้เป็นแขกจึงไม่ได้เข้ามาหล่อเลี้ยงร่างกายอย่างเต็มที่

มิว่าความสุขหรือความทุกข์  แขกผู้มาเยือนล้วนมีของฝากล้ำค่ามาด้วยเสมอ  เมื่อเราทักทายและต้อนรับดูแลเป็นอย่างดี  แขกย่อมพึงพอใจและมอบของขวัญเป็นการตอบแทน

เรามีแนวโน้มว่าจะผลักไสคุณความทุกข์มิให้ย่างเข้าธรณีประตู  แต่กลับปล่อยปละให้แขกหน้าตาดีอย่างความสุขเข้ามาตามอำเภอใจ  เรากลัวว่าแขกหน้าตาไม่หล่อเหลาอย่างคุณความทุกข์จะทำร้ายและยึดครองบ้านเรา  แต่เรากลับปล่อยให้แขกความสุขปกครองเรือนใจเสียจนลืมตัว  กว่ารู้ตนแขกหน้าตาดีคนนั้นอาจหยิบอาวุธขึ้นจี้ปล้น

ลองยิ้มให้กับเขา  แขกที่เราไม่ได้ต้อนรับ  คุณความทุกข์รูปร่างโทรม อาจเรียกร้องบางอย่างกับเราอย่างน่ารำคาญ  แต่ภายใต้รูปลักษณ์น่ารังเกียจนั้น เขาย่อมมาพร้อมขุมทรัพย์หรือลายแทงสู่ขุมทรัพย์

หายใจเข้าและออกผ่อนคลาย  แบบชวนบันทึกเพื่อใคร่ครวญชีวิตฉบับนี้  เราลองบันทึกอย่างอิสระและเปิดกว้างต่อทุกความคิดและความรู้สึกที่เข้ามาในหัวและใจเวลานี้  เพียงเฝ้าดูเฝ้าฟัง ต้อนรับแขกอักษรและความคิดนึกทั้งปวงมาสู่หน้ากระดาษ

สวัสดี  เจ้าเรือนใจลองกล่าวต้อนรับแขกทั้งหลายด้วยไมตรีจิต  ชีวิตหรือหัวใจยามนี้มีแขกใดมาเยือนแก่เรา  เราจะดูแลพวกเขาด้วยลมหายใจและการเขียน

หากเราสะดวกเอ่ยถาม ลองถามไถ่พวกเขาบนหน้ากระดาษและลึกลงในเรือนใจว่า เธอหรือเขามาเยือนฉันเพื่อมอบสิ่งใด  อยากให้ฉันดูแลเธอหรือเขาอย่างไร

หายใจเข้า ทักทายลมหายใจที่ประตูจมูกเรา  ทุกๆ แขกมาเยือนเราเพื่อจากไป

หายใจออก ส่งแขกผู้แสนดี ทุกๆ แขกมาเยือนเราเพื่อมอบสิ่งล้ำค่าก่อนอำลา

ด้วยลมหายใจนี้  เราจะดูแลแขกของเราด้วยสติและปัญญา  ไม่เลือกผลักไสหรือปิดกั้นแขกใดใด เพียงทักทายและพร้อมอำลาอยู่เช่นนั้น

 

 

S1100271

 

ภาพประกอบจากการอบรมหลักสูตร เขียนเปลี่ยนชีวิต

คอลัมน์ ลมหายใจจับปากกา #2