การยอมรับนำมาสู่การจัดการที่พอดี
สาเหตุที่การเขียนทำให้เกิดการจัดระเบียบในชีวิตประจำวันอย่างเป็นระบบและส่งเสริมความมีวินัยให้มากขึ้น เป็นเพราะการเขียนรายละเอียดที่เป็นข้อเท็จจริงต่างๆ และทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นหลายด้านทำให้เกิดการยอมรับความเป็นจริง
การขาดการจัดการในเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นกระจกสะท้อนว่าเรายังขาดการยอมรับเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว อาจมีรายละเอียดที่เราไม่กล้าหาญเผชิญหน้า อาจเป็นเรื่องที่เราไม่มีความมั่นใจที่จะแตะต้องหรือดูแล อาจเพราะกลัวความผิดพลาด ความผิดหวัง หรือความไม่ดีพอ จึงเลือกที่จะไม่ใส่ในเรื่องนั้นๆ อย่างเต็มที่ บางทีสิ่งที่เราขาดการยอมรับอาจไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนั้นๆ โดยตรง แต่เกี่ยวข้องกับตัวเราเอง เช่นเราไม่ยอมรับว่าตนเองขี้เกียจจึงปล่อยปละละเลย หรือไม่ยอมรับว่าบกพร่องในเรื่องดังกล่าวจึงไม่ยอมแก้ไข
การไม่ยอมรับที่สำคัญซึ่งทำให้เราขาดการจัดการในเรื่องนั้นๆ อย่างเต็มที่ คือการไม่ยอมรับว่าเราสามารถดูแลจัดการได้ ไม่ยอมรับว่าตนเองมีความสามารถและประสบการณ์มากพอที่จะแก้ไขและพัฒนา
การขาดการยอมรับความเป็นจริงอาจนำมาสู่การพยายามจัดการที่มากเกินไป การพยายามจัดการที่มากเกินไปนั้นคือการควบคุมให้เป็นไปตามใจหมายโดยไม่สนใจปัจจัยความเป็นไปได้และไม่ใส่ใจเกี่ยวกับผลกระทบต่างๆ รวมทั้งการพยายามที่ทำให้เกิดผลเสียมากกว่าผลดีต่างๆ เกิดขึ้นเพราะไม่ได้มองความเป็นจริงอย่างที่เป็น จึงมีท่าทีต่อสถานการณ์อย่างไม่สอดคล้องเหมาะสม
ดังนั้นเราจึงควรมีการเขียนและเครื่องมืออื่นๆ ในการตรวจสอบพิจารณาความจริง ทบทวนสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และรับฟังมุมมองที่หลากหลายเพื่อให้เราสามารถดูแลหรือจัดการให้พอดี โดยไม่ยึดติดกับมุมมองใดมุมมองหนึ่งหรือความรู้สึกมากเกินไป
การไม่ทำบัญชีรายรับรายจ่ายก็เป็นการหลับตาใช้เงิน เราไม่เห็นภาพรวมและสถานการณ์ที่เป็นจริงว่ามีเงินได้มีเงินเสียมากน้อยเท่าใด มีลักษณะการจ่ายและการรับเข้ามาอย่างไร เมื่อไม่รู้จริงก็ทำให้ไม่สามารถวางกลยุทธ์ในการดูแลได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่นเดียวกันกับการจัดการเรื่องอื่นๆ การรู้ข้อมูลและข้อเท็จจริงอย่างชัดเจนจึงนำมาสู่การเปลี่ยนแปลง
อ่านต่อได้ที่ “เขียนพิชิตความสำเร็จ” บทที่ 5
หนังสือกึ่งคอร์สออนไลน์ เพื่อสนับสนุนโครงการปัญญ์ สเปซ
https://punnspace.com/p/wrtiingforsuccess