คนที่เธอห่วงใยจะใช้ชีวิตของเขาเอง

 

 

คนที่เธอห่วงใยจะใช้ชีวิตของเขาเอง

ป้ายที่ติดให้เขาเป็นลูก” , “ลูกศิษย์” ,

คนสนิท” , “ที่รัก” , “คนสำคัญ

ไม่ใช่ตัวตนอันแท้จริงให้ยึดติด

.

แม้ผ่านทางมาจากกายและหัวใจ

คนที่ห่วงใยก็มิใช่ของให้ครอบครอง

สิ่งที่เขาคิดและตัดสินใจ มิอาจใช่ตัวตนของเธอ

เราใช้ชีวิตและเติบโตผ่านกายใจตนเท่านั้น

.

เขามิอาจเป็นอย่างที่เธออยาก

เราต่างก้าวเดินไปด้วยจิตจำนงอันเสรี

เส้นทางชีวิตเพียงบรรจบและแยกจาก

หาใช่สิ่งกำหนดลดคุณค่าที่เธอมี

.

คนที่ห่วงใยมิใช่ตัวตนที่แต่งปั้น

เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แค่ปัจจัยแต่งปรุง

ความห่วงใยมิใช่ของใช้ให้ผูกมั่น

ความปรารถนาดีเริ่มจากการยอมรับ

.

เพียงต่างเติบโตตามวาระและปัจจัย

เราจะเป็นไปตามห่วงสายใยกรรม

.

เนตังมะมะ

เนโสหะมัสมิ

นะ เมโส อัตตาติ

นั่นไม่ใช่ของเรา

นั่นไม่เป็นตัวเรา

นั่นไม่ใช่ตัวตน

.

.

อนุรักษ์ ครูโอเล่

คอลัมน์บทภาวนา อนัตตาตอนที่ ๑๑

๒๔ ตุลาคม ๒๕๖๑

.

ติดตามอ่านบทความ : www.dhammaliterary.org/บทความและหนังสือ/

ติดตามการอบรม : www.dhammaliterary.org/คอร์สการอบรม/